برای آنکه نکات اقتصادی شرکت با مسئولیت محدود را بیشتر آشنا شویم به چند مورد میپردازیم در تشکیل شرکت با مسئولیت محدود نکاتی وجود دارد که دیگر شرکت ها یا وجود ندارد و یا متفاوت می‎باشد. در این نوشته به نکات اقتصادی شرکت با مسئولیت محدود می پردازیم.

شرکت مسئولیت محدود

در تشکیل شرکت با مسئولیت محدود نکاتی وجود دارد که دیگر شرکت ها یا وجود ندارد و یا متفاوت می‎باشد. در اینجا به این موارد اشاره می‎کنیم.

• مطابق با ماده 109 ق.ت، در شرکت با مسئولیت محدود، نهاد کنترل کننده وجود ندارد، جز آنکه تعداد شرکا از 12 نفر بیشتر گردد. در این شرایط تشکیل هیات نظارت ضرورت پیدا می‎کند. مگر در مواردی که شرکت با مسئولیت محدود هیات نظارت داشته باشد. همچنین این نوع شرکت می‎تواند با مبلغ کمی سرمایه نیز تشکیل شود. اما در شرکت های سهامی خاص و عام، به ترتیب وجود حداقل یک میلیون و 5 میلیون ریال سرمایه ضروری می‎باشد تا امکان تشکیل شرکت بوجود آید.

• شرکت با مسئولیت محدود برای اشخاص ثالثی که با آن معاملاتی انجام می‎دهند، موجد خطر خواهد بود که نمی توان از آن چشم پوشی نمود. برای مثال هرگاه شرکت دچار ورشکستگی شود، هیچ یک از بستانکاران نمی‎توانند برای مطالبه طلب خود به شرکا مراجعه نمایند. این امر ممکن است مورد سوء استفاده افرادی قرار بگیرد که با سوء نیت و با قصد کلاهبرداری شرکت را تشکیل می‎دهند. به عبارت دیگر موسسان شرکت با مسئولیت محدود می‎توانند خود را از ورشکستگی و عواقب آن رها سازند و از پرداخت بدهی ها و دیون خود به طلبکاران معاف گردند.

• در شرکت های با مسئولیت محدود ، مسئولیت شرکا را در عملیات شرکت، به میزان سرمایه آن در شرکت محدود می‎نماید. بر طبق حقوق ایران، در صورت ورشکسته شدن شرکت با مسئولیت محدود، هیچ یک از شرکا به عنوان ورشکسته عنوان نمی شوند. این در حالی است که در دیگر شرکتهای تجاری، شرکا تبعات ورشکستگی شرکت را بر دوش می‎کشند.

• تشکیل شرکت با مسولیت محدود از تشکیل شرکت سهامی و حتی شرکت سهامی خاص ساده تر بوده و بدون دردسر صورت می‎گیرد. در این نوع شرکت وجود دو نفر شریک کفایت می‎کند تا با جمع شرایط دیگر، شرکت شکل گیرد. مدیریت و اداره شرکت شرکت با مسئولیت محدود نیز به مراتب آسان تر از سایر شرکت ها می‎باشد. این شرکت می‎تواند توسط یک یا دو مدیر اداره شود، این در حالی است که در شرکت های سهامی وجود حداقل یک هئیت مدیره سه نفره الزامی می‎باشد.

• موسسات، بانکها و سایر کسانی که وام یا اعتباری را در اختیار شرکت قرار می‎دهند، می‎توانند از مدیران شرکت با مسئولیت محدود درخواست کنند تا دیون شرکت را پرداخت و یا شخصاً ضامن پرداخت بدهی های شرکت گردند. این امر موجب شده تا شرکت با مسئولیت محدود به شرکت مختلط غیر سهامی نزدیک شود. در این نوع شرکت یکی از شرکا که می‎تواند مدیر شرکت نیز باشد، در مقابل طلبکاران مسئولیت تضامنی و شخصی خواهد داشت. تلاش های زیادی از سوی قانونگذاران شد تا شرکت با مسئولیت محدود جایگزین شرکتهای مختلط غیر سهامی گردد و موسسات کوچک و متوسط در قالب این شرکت راه اندازی شوند، اما این تلاش ها به نتیجه نرسید.

قانون گذار نکات چندی را مطمح نظر قرار داده است تا ایرادات و نواقصی که گفته شد، مرتفع گردد و  برای تشکیل شرکت با مسئولیت محدود مورد استفاده قرار گیرد. در اینجا به این موارد اشاره می‎کنیم :

 

• در نظر گرفتن و مقرر کردن مجازات خاص کیفری با این هدف که موسسان شرکت های با مسئولیت محدود، این شرکت را ابزار جهت دستیابی به اهداف متقلبانه و سوء نیت‎های خود قرار ندهند. براساس ماده 115 ق.ت، موسسان و مدیرانی که در تشکیل شرکت و یا تقسیم سود و زیان، دچار تخلف شوند، کلاهبردار شناخته شده و به موجب قانون مستوجب مجازات خواهند بود.

• مطابق با ماده 113 همین قانون، وجود ذخیره احتیاطی یا سرمایه احتیاطی در این نوع شرکتها ضروری می‎باشد. این سرمایه احتیاطی اجازه می‎دهد تا در صورت لزوم، بدهی های شرکت از آن پرداخت گردد.

• مطابق بند سوم ماده114 قانون تجارت، هرگاه ارزش ضررهای وارد به شرکت نصف سرمایه آن باشد، هر یک از شرکا می‎تواند، درخواست انحلال شرکت را بخواهد.

 

قوانین جلوگیری از تقلبات احتمالی موسسان شرکت با مسئولیت محدود

 

• ورشکستگی شرکت با مسئولیت محدود باید به شریک متخلف نیز تسری یابد. به این معنا که صدور حکم ورشکستگی شرکت باید منجر به ورشکستگی مدیر یا مدیران شرکت نیز شود، بدون اینکه لازم باشد شریک با مسئولیت محدود، تاجر باشد. در این شرایط می‎توان ورشکستگی را که یک تاسیس حقوقی ویژه تاجران است، در مورد غیرتاجران نیز تعمیم داد زیرا سبب می‎شود تا اشخاص برای رهایی از مجازات های ورشکستگی به تقصیر و تقلب، مبادرت به تاسیس شرکت با مسئولیت محدود نکنند.

• برای تشکیل شرکت با مسئولیت محدود، باید حداقل سرمایه ای تعیین شود تا این شرکت فقط برای فعالیتهایی به کار گرفته شود که سرمایه محدود لازم دارد. اگر در شرکتهای تضامنی لازم نیست که حداقل سرمایه ای تشکیل شود به دلیل آن است که طلبکاران حق مراجعه به دارایی شخصی شرکا برای مطالبه طلب خود را دارند. در شرکت با مسئولیت محدود، عمده تضمین طلب طلبکاران، سرمایه شرکت است و بنابراین، لازم است که حداقل سرمایه شرکت با مسئولیت محدود به میزانی باشد که تا حدودی پاسخگوی بدهی های بستانکاران باشد.

• برای تعداد شرکای با مسئولیت محدود باید حداکثری مشخص نمود ضمن اینکه شرکت برای همکاری شرکایی به کار گرفته شود که نسبت به یکدیگر شناخت کافی دارند و کسانی که قصد تشکیل شرکتی با تعداد نامحدود شریک را داشته باشند باید شرکتهای سهامی را تشکیل دهند.